Siniša Mihajlović
Синиша Михајловић
|
Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1969 Vukovar |
Data i miejsce śmierci | 16 grudnia 2022 Rzym |
Wzrost | 183 cm |
Pozycja | obrońca |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1984–1986 | NK Borovo | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1986–1988 | NK Borovo | | | 1988–1990 | Vojvodina Nowy Sad | 73 | (19) | 1990–1992 | FK Crvena zvezda | 38 | (9) | 1992–1994 | AS Roma | 54 | (1) | 1994–1998 | UC Sampdoria | 110 | (12) | 1998–2004 | S.S. Lazio | 126 | (20) | 2004–2006 | Inter Mediolan | 25 | (5) | |
Kariera reprezentacyjna |
|
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2006–2008 | Inter Mediolan (asystent) | 2008–2009 | Bologna FC | 2009–2010 | Calcio Catania | 2010–2011 | ACF Fiorentina | 2012–2013 | Serbia | 2013–2015 | Sampdoria | 2015–2016 | Milan | 2016–2018 | Torino | 2018 | Sporting CP | 2019–2022 | Bologna | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Siniša Mihajlović (wym. [s̪ǐniʃa mixǎjɫɔʋit͡ɕ][1]; cyr. Синиша Михајловић, ur. 20 lutego 1969 w Vukovarze, zm. 16 grudnia 2022 w Rzymie[2]) – serbski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy oraz trener piłkarski. Specjalista od wykonywania rzutów wolnych, z których zdobył zdecydowaną większość strzelonych przez siebie goli.
Kariera klubowa
Treningi piłkarskie rozpoczął w NK Borovo, niewielkim klubie z dzielnicy Borovo Naselje w swoim rodzinnym mieście. Niebywały talent i szybko czynione postępy spowodowały zainteresowanie jego osobą czołowych klubów byłej Jugosławii. Jako pierwsze zgłosiło się Dinamo Zagrzeb, dwukrotnie zapraszając go na testy, a następnie składając propozycję transferu. Mihajlović jednak tę ofertę odrzucił, bowiem Dinamo postawiło kilka warunków, których nie mógł on zaakceptować. W 1988 r. podjął natomiast decyzję o przenosinach do Vojvodiny Nowy Sad, budującej drużynę opartą na młodych talentach, z którą w sezonie 1988/89 niespodziewanie zdobył mistrzostwo kraju. Pod koniec 1990 r. został zawodnikiem słynnej Crvenej Zvezdy Belgrad, z którą w edycji 1990/91 wywalczył Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W 1992 r. przeniósł się do Włoch, gdzie grał do zakończenia kariery zawodniczej w 2006 r. Na początku był graczem AS Roma, jednak w 1994 r. zmienił barwy na Sampdorię. W 1998 r. przeszedł do S.S. Lazio, z którym wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów (1999) i mistrzostwo Włoch (2000). Latem 2004 r. został zwolniony z rzymskiego klubu i dołączył na zasadzie wolnego transferu do kadry Interu Mediolan, trenowanego przez kolegę Mihajlovicia z boiska, Roberto Manciniego. Wraz z Interem Siniša zdobył w 2005 r. Puchar Włoch, ten sukces powtórzył rok później i zakończył piłkarską karierę. Mihajlović jest rekordzistą Serie A w liczbie zdobytych goli bezpośrednio z rzutów wolnych – w ciągu 14 lat zdobył 27 takich bramek.
Kariera w reprezentacji
W reprezentacji Serbii i Czarnogóry Mihajlović zagrał 63 razy i zdobył 10 bramek. 62 z tych występów zaliczył w reprezentacji Jugosławii, z którą wystąpił na Mistrzostwach Świata 1998 oraz Mistrzostwach Europy 2000.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery nie opuścił Mediolanu i w latach 2006–2008 był asystentem Roberto Manciniego. Od 3 listopada 2008 do 14 kwietnia 2009 był szkoleniowcem Bologny. 8 grudnia 2009 został trenerem Catanii, a w czerwcu 2010 r. – Fiorentiny. 7 listopada 2011 zwolniono go z tej funkcji[3]. 21 maja 2012 objął posadę selekcjonera piłkarskiej reprezentacji Serbii. W latach 2013–2015 był szkoleniowcem Sampdorii. W lipcu 2015 został trenerem A.C. Milan, a 12 kwietnia 2016 zwolniono go z tej funkcji[4]. 25 maja 2016 został trenerem Torino FC[5]. Pod koniec stycznia 2019 ponownie został trenerem Bologny.
Zmarł 16 grudnia 2022 w Rzymie z powodu białaczki[6]. 20 grudnia 2022 po mszy świętej w Bazylice Matki Bożej Anielskiej i Męczenników, został pochowany na rzymskim cmentarzu Campo Verano[7].
Przypisy
- ↑ Siniša Mihajlović pronunciation: How to pronounce Siniša Mihajlović in Serbian [online], forvo.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ È morto Mihajlovic, il duro dal cuore grande: stroncato dalla leucemia a 53 anni. gazzetta.it, 2022-12-16. [dostęp 2022-12-16]. (wł.).
- ↑ Serie A. Nowy trener Boruca. Mihajlović zwolniony. sport.pl, 2011-11-07. [dostęp 2011-11-15].
- ↑ Serie A. Sinisa Mihajlović zwolniony z Milanu. Zastąpi go Cristian Brocchi [online], sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Mihajlovic nowym trenerem Kamila Glika.
- ↑ Umrl je Siniša Mihajlović [online], rtvslo.si [dostęp 2022-12-17] (słoweń.).
- ↑ RTL 102 5 HitR.1. 5. H. Radio RTL 102 5 HitR.1. 5. H., In migliaia per l'ultimo saluto a Sinisa Mihajlovic. Il cardinale Zuppi: "Ha dato un'occasione a chi non l'aveva mai avuta" [online], rtl.it [dostęp 2022-12-20] (wł.).
Piłkarski trener roku w
Serbii