Kapykułowie

Kapykułowie (tur. Kapıkulu, "słudzy dworu", kapy - "brama, dwór", kuł - "niewolnik, sługa", też tur. Kapıkulu askerleri, "askerleri" - "żołnierze") – nazwa wszystkich stałych i regularnych wojsk pieszych i jezdnych na służbie Imperium Osmańskiego podlegających sułtanowi. Jedna z 3 głównych składowych armii osmańskiej obok marynarki oraz sił prowincjonalnych (tur. Eyalet askerleri)[1].

Organizacja

W skład piechoty (tur. Kapıkulu piyadeleri[2]) należącej do Kapykułu wchodziły następujące jednostki:

  • Korpus Janczarski[2]
  • grenadierzy (tur. Humbaracı Ocağı, pol. kumbaradży lub pol. granatnicy), później uznawano ich jako część jednostek artylerii[2]
  • artyleria (tur. Topçu Ocağı, pol. topczyjowie)[2]
  • jednostki transportujące artylerię (tur. Top Arabacılar Ocağı, pol. toparabadżyjowie)[2]
  • minierzy (tur. Lağımcılar, pol. lagymdży)[2]
  • nosiwodowie (tur. Sakalar), mieli za zadanie dostarczanie napojów, w trakcie bitw zajmowali się rannymi[3]
  • Korpus Rekrutów (tur. Acemi Ocağı, "[jeszcze] obcy", pol. adżemi[4]) będący systemem 34 jednostek szkoleniowych którego adepci po 6 latach przygotowań zostawali janczarami[5]
  • Korpus Płatnerski (tur. Cebeci Ocağı, pol. dżebedżijowie), oprócz tworzenia i naprawiania broni tworzyli własną jednostkę taktyczną, w 1574 było to 625 żołnierzy dołączonych do artylerii, z czasem ich liczba wzrosła na tyle że każdy duży garnizon miał ich w swoich szeregach[3]

W skład jazdy zwanej ogólnie "synami sipahiów" wchodzili sipahiowie, silahdarowie, cztery formacje niższe; ulufedżijowie skrzydła prawego, ulufedżijowie skrzydła lewego, garibowie skrzydła prawego, garibowie skrzydła lewego.

Chanat Krymski

W Chanacie krymskim druga obok sejmenów formacja wojska stałego wyekwipowana w broń palną. Poza tym opłacana ze skarbca chanów w odróżnieniu od wspomnianych sejmenów.

Bibliografia

  • Zygmunt Abrahamowicz (red.), Księga podróży Ewliji Czelebiego, Książka i Wiedza 1969.
  • Zygmunt Abrahamowicz, Kara Mustafa pod Wiedniem, Wyd. Literackie Kraków 1973.
  • David Nicolle: Janczarzy. Wydawnictwo Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-7889-495-7.
  1. Nicolle 2017 ↓, s. 17.
  2. a b c d e f Nicolle 2017 ↓, s. 18.
  3. a b Nicolle 2017 ↓, s. 18,54.
  4. Nicolle 2017 ↓, s. 15.
  5. Nicolle 2017 ↓, s. 15-16,18.