Boyd Neel

Boyd Neel
Imię i nazwisko

Louis Boyd Neel

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1905
Blackheath

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

30 września 1981
Toronto

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Kanady – Oficer (Officer)

Louis Boyd Neel[1][2] (ur. 19 lipca 1905 w Blackheath, zm. 30 września 1981 w Toronto[1][2]) – brytyjski dyrygent.

Życiorys

Ukończył Royal Naval College w Dartmouth (1923)[1][2], następnie studiował medycynę na University of Cambridge[1] (B.A. 1926, M.A. 1930)[2]. Po krótkiej praktyce lekarskiej podjął studia w Guildhall School of Music w Londynie oraz dyrygował amatorskimi zespołami orkiestrowymi i chórami[1]. W 1932 roku założył własną 18-osobową orkiestrę smyczkową, znaną pod nazwą Boyd Neel Orchestra, z którą występował w Europie, Australii, Nowej Zelandii oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[1]. Z zespołem tym wykonywał muzykę kompozytorów brytyjskich oraz muzykę barokową[1][2]. Benjamin Britten napisał specjalnie dla Boyd Neel Orchestra swoje Variations on a Theme of Frank Bridge (prapremiera Salzburg 1937) i dyrygował nią podczas nagrań swoich utworów dla wytwórni Decca Records[1][2].

Dyrygował Sadler’s Wells Theatre (1945–1947), Carte Opera (1948–1949) i Robert Mayer Children’s Concerts (1946–1952)[1][2]. W 1953 roku wyjechał do Kanady, gdzie w latach 1953–1971 był profesorem dyrygentury i dziekanem Royal Conservatory of Music w Toronto[1][2]. Dyrygował także Hart House Orchestra (1954–1971) i Mississauga Symphony Orchestra (1971–1978)[2]. W 1961 roku otrzymał obywatelstwo kanadyjskie[2].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1953) i oficer Orderu Kanady (1973)[2]. Opublikował pracę The Story of an Orchestra (Londyn 1950)[1][2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 22. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2576. ISBN 0-02-865529-X.
  • ISNI: 0000000083638106
  • VIAF: 22330090
  • LCCN: n83134115
  • GND: 132400421
  • BnF: 139272045
  • SUDOC: 175470359
  • BNE: XX1727253
  • NTA: 072986735
  • PLWABN: 9810605306605606
  • NUKAT: n2018122239
  • OBIN: 31489
  • J9U: 987007289916305171