Eric Butorac |
---|
Eric Butorac nel 2014 |
| |
Nazionalità | Stati Uniti |
---|
Altezza | 191 cm |
---|
Peso | 82 kg |
---|
Tennis |
---|
Termine carriera | 1º settembre 2016[1] |
---|
Carriera |
---|
| | Singolare1 | Vittorie/sconfitte | 0-0 | Titoli vinti | 0 | Miglior ranking | 935º (16 gennaio 2006) | Doppio1 | Vittorie/sconfitte | 269-242 | Titoli vinti | 18 | Miglior ranking | 17º (29 agosto 2011) | Risultati nei tornei del Grande Slam | Australian Open | F (2014) | Roland Garros | 3T (2012) | Wimbledon | 3T (2007, 2014) | US Open | QF (2014) | Doppio misto1 | Vittorie/sconfitte | | Titoli vinti | 0 | Risultati nei tornei del Grande Slam | Australian Open | 2T (2016) | Roland Garros | SF (2014) | Wimbledon | 3T (2013, 2014) | US Open | 2T (2016) | |
1 Dati relativi al circuito maggiore professionistico. |
Statistiche aggiornate al Definitivo |
Modifica dati su Wikidata · Manuale |
Eric Butorac (Rochester, 22 maggio 1981) è un ex tennista statunitense.
È stato uno specialista del doppio e ha raggiunto il suo più alto ranking col 17º posto del 29 agosto 2011.
Carriera
Nel 2006 raggiunge la sua prima finale ATP in coppia con Jamie Murray ma i due vengono sconfitti dai fratelli Bryan.
Nel 2007 vince il suo primo titolo ATP, sempre in coppia con Murray il SAP Open di San Jose. I due vincono inoltre altri due tornei l'RMK Championships e il Nottingham Open.
Nel 2008 in coppia con Rohan Bopanna conquista il Farmers Classic di Los Angeles.
Nel 2009 riesce a conquistare tre titoli, il Chennai Open e il Thailand Open in coppia con Rajeev Ram e l'Estoril Open in coppia con Scott Lipsky.
Nel 2010 dopo una finale persa in coppia con Michael Kohlmann a Monaco inizia la sua collaborazione con Jean-Julien Rojer che li porterà a vincere cinque titoli e raggiungere tre finali nell'arco di due stagioni.
Nel 2012 in coppia con Bruno Soares vince il suo tredicesimo titolo al Brasil Open e raggiunge inoltre la finale del torneo di Bangkok in coppia con Paul Hanley.
Il 2013 inizia con la sconfitta, in coppia con Hanley, in finale del Brisbane International e l'eliminazione al primo turno del torneo di Auckland sempre in coppia con Hanley.
Si è ritirato dal tennis dopo gli US Open 2016[1].
Statistiche
Doppio
Vittorie (18)
Legenda | Grande Slam (0) | ATP World Tour Finals (0) | ATP World Tour Masters 1000 (0) | ATP World Tour 500 Series (2) | ATP International Series / ATP World Tour 250 Series (16) | | Titoli per superficie | Cemento (12) | Terra rossa (5) | Erba (1) | Sintetico (0) | |
N. | Data | Torneo | Superficie | Compagno | Avversari in finale | Punteggio |
1. | 18 febbraio 2007 | SAP Open, San Jose | Cemento | Jamie Murray | Chris Haggard Rainer Schüttler | 7–5, 7–6(6) |
2. | 25 febbraio 2007 | Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup, Memphis | Cemento | Jamie Murray | Julian Knowle Jürgen Melzer | 7–5, 6–3 |
3. | 23 giugno 2007 | Nottingham Open, Nottingham | Erba | Jamie Murray | Joshua Goodall Ross Hutchins | 4–6, 6–3, [10–5] |
4. | 10 agosto 2008 | LA Tennis Open, Los Angeles | Cemento | Rohan Bopanna | Travis Parrott Dušan Vemić | 7–6(5), 7–6(5) |
5. | 11 gennaio 2009 | Chennai Open, Chennai | Cemento | Rajeev Ram | Jean-Claude Scherrer Stan Wawrinka | 6–3, 6–4 |
6. | 10 maggio 2009 | Estoril Open, Estoril | Terra rossa | Scott Lipsky | Martin Damm Robert Lindstedt | 6–3, 6–2 |
7. | 4 ottobre 2009 | Thailand Open, Bangkok | Cemento | Rajeev Ram | Guillermo García López Miša Zverev | 7–6(4), 6–3 |
8. | 10 ottobre 2010 | Rakuten Japan Open Tennis Championships, Tokyo | Cemento | Jean-Julien Rojer | Andreas Seppi Dmitrij Tursunov | 6–3, 6–2 |
9. | 24 ottobre 2010 | Stockholm Open, Stoccolma | Cemento (i) | Jean-Julien Rojer | Johan Brunström Jarkko Nieminen | 6–3, 6–4 |
10. | 1º maggio 2011 | Estoril Open, Estoril (2) | Terra rossa | Jean-Julien Rojer | Marc López David Marrero | 6–3, 6–4 |
11. | 21 maggio 2011 | ATP Nizza, Nizza | Terra rossa | Jean-Julien Rojer | Santiago González David Marrero | 6–3, 6–4 |
12. | 2 ottobre 2011 | Malaysian Open, Kuala Lumpur | Cemento (i) | Jean-Julien Rojer | František Čermák Filip Polášek | 6–1, 6–3 |
13. | 19 febbraio 2012 | Brasil Open, San Paolo | Terra (i) | Bruno Soares | Michal Mertiňák André Sá | 3–6, 6–4, [10–8] |
14. | 29 settembre 2013 | Malaysian Open, Kuala Lumpur (2) | Cemento (i) | Raven Klaasen | Pablo Cuevas Horacio Zeballos | 6-2, 6-4 |
15. | 16 febbraio 2014 | Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup, Memphis | Cemento (i) | Raven Klaasen | Bob Bryan Mike Bryan | 6-4, 6-4 |
16. | 19 ottobre 2014 | Stockholm Open, Stoccolma | Cemento (i) | Raven Klaasen | Treat Conrad Huey Jack Sock | 6-4, 6-3 |
17. | 1º novembre 2015 | Valencia Open, Valencia | Cemento (i) | Scott Lipsky | Feliciano López Maks Mirny | 7–6(4), 6–3 |
18. | 1º maggio 2016 | Millennium Estoril Open, Cascais (3) | Terra rossa | Scott Lipsky | Łukasz Kubot Marcin Matkowski | 6-4, 3-6, [10-8] |
Finali perse (11)
Legenda |
Grande Slam (1) |
ATP World Tour Finals (0) |
ATP World Tour Masters 1000 (0) |
ATP World Tour 500 Series (2) |
ATP World Tour 250 Series (8) |
N. | Data | Torneo | Superficie | Compagno | Avversari in finale | Punteggio |
1. | 30 luglio 2006 | LA Tennis Open, Los Angeles | Cemento | Jamie Murray | Bob Bryan Mike Bryan | 2–6, 4–6 |
2. | 9 maggio 2010 | BMW Open, Monaco di Baviera | Terra rossa | Michael Kohlmann | Oliver Marach Santiago Ventura | 7–5, 3–6, [14–16] |
3. | 1º agosto 2010 | Los Angeles Open, Los Angeles (2) | Cemento | Jean-Julien Rojer | Bob Bryan Mike Bryan | 7–6(6), 2–6, [7–10] |
4. | 20 febbraio 2011 | Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup, Memphis | Cemento (i) | Jean-Julien Rojer | Maks Mirny Daniel Nestor | 2–6, 7–6(6), [3–10] |
5. | 6 novembre 2011 | Valencia Open 500, Valencia | Cemento (i) | Jean-Julien Rojer | Bob Bryan Mike Bryan | 6–4, 7–6(9) |
6. | 30 settembre 2012 | Thailand Open, Bangkok | Cemento (i) | Paul Hanley | Lu Yen-hsun Danai Udomchoke | 3–6, 4–6 |
7. | 5 gennaio 2013 | Brisbane International, Brisbane | Cemento | Paul Hanley | Marcelo Melo Tommy Robredo | 6–4, 1–6, [5–10] |
8. | 5 maggio 2013 | BMW Open, Monaco di Baviera | Terra rossa | Marcos Baghdatis | Jarkko Nieminen Dmitrij Tursunov | 6-1, 6-4 |
9. | 25 gennaio 2014 | Australian Open, Melbourne | Cemento | Raven Klaasen | Robert Lindstedt Łukasz Kubot | 3-6, 3-6 |
10. | 29 agosto 2015 | Winston-Salem Open, Winston-Salem | Cemento | Scott Lipsky | Dominic Inglot Robert Lindstedt | 2–6, 4–6 |
11. | 16 gennaio 2016 | Heineken Open, Auckland | Cemento | Scott Lipsky | Mate Pavić Michael Venus | 5–7, 4–6 |
Risultati in progressione
Sigla | Risultato | V | Vincitore | F | Finalista | SF | Semifinalista | O | Oro olimpico | A | Argento olimpico | SF | Bronzo olimpico | QF | Quarti di Finale | 4T | Quarto turno | 3T | Terzo turno | 2T | Secondo turno | 1T | Primo turno | RR | Round Robin | LQ | Turno di qualificazione | A | Assente | ND | Non disputato | | Legenda superfici | Cemento | Terra battuta | Erba | Superficie variabile | |
Doppio
Note
- ^ a b Butorac ritirato, su atpworldtour.com, 1º settembre 2016. URL consultato il 22 novembre 2016.
Altri progetti
- Wikimedia Commons contiene immagini o altri file su Eric Butorac
Collegamenti esterni
- (EN) Eric Butorac, su atpworldtour.com, ATP Tour Inc.
- (EN) Eric Butorac, su itftennis.com, ITF.
- (EN) Eric Butorac, su tennistemple.com.
Portale Biografie Portale Tennis